Budynek główny (obecnie Muzeum Historii Przemysłu)
Budynek tkalni
Folusz
Wozownia
Budynek przy rynku
Inne budynki pofabryczne
Budynek główny (obecnie Muzeum Historii Przemysłu)
Klasycystyczny, czterokondygnacyjny, podpiwniczony budynek składający się z 3 skrzydeł: wschodniego, północnego i zachodniego przy skrzyżowaniu ulic: Kościelnej i Poniatowskiego zbudowany z inicjatywy gen. Józefa Zajączka w latach 1824 - 26. Założycielem fabryki był przemysłowiec saksoński Adolf Gottlieb Fiedler. Budynek jest murowany, posiada wewnętrzną konstrukcją drewnianą z drewna dębowego i modrzewiowego. Stropy są oparte na dwóch podciągach ustawionych na słupach drewnianych przebiegających przez wszystkie kondygnacje budynku. Słupy dzieliły hale produkcyjne na 3 nawy, z których zewnętrzne, wzdłuż ścian, przeznaczone były na ustawienie maszyn. Nawa wewnętrzna tworzyła trakt komunikacyjny. W części północnej znajduje się żeliwna klatka schodowa.
W grudniu 1969 r. w czasie wielkiego pożaru spłonęły górne kondygnacje budynku głównego od strony ul. Kościelnej. Przez ponad 10 lat budynek stał opuszczony i ulegał dewastacji. W 1981 r. podjęto decyzję zaadaptowaniu dawnej fabryki sukna na Muzeum Historii Przemysłu. Uroczyste otwarcie pierwszej wystawy "Przemył w Kaliskiem w okresie industrializacji ziem polskich" nastąpiło 11 grudnia 1991 roku.
Budynek dawnej fabryki sukna w Opatówku jest jedynym ocalałym w Europie zabytkiem architektury fabrycznej z początku XIX w.
Dwupiętrowy budynek przy ul. Kościelnej łączący się z budynkiem głównym. Powstał ok. 1830 r. W okresie powojennym znajdowały się tutaj warsztaty tkackie oraz mieszkania. Na łączniku między budynkiem głównym a tkalną znajduje się ozdobny balkon.
Budynek w podwórzu fabryki powstały po 1824 r. Na zewnątrz żeliwne schody.
Budynek murowany, jednopiętrowy w podwórzu w kształcie litery L przylegający do folusza, powstały po 1824 r.
Folusz, w głębi wozownia
Powstał ok. 1830 r. i był przeznaczony na magazyn wyrobów gotowych i mieszkania dla robotników wykwalifikowanych. W okresie 1918-1939 mieściła się tu Siedmioklasowa Szkoła Powszechna. W czasie II wojny światowej Niemcy poszerzyli część południową budynku. Obecnie blok mieszkalny.
Zbudowane po 1824 r.