Działalność wydawnicza
Opatowianin
Jadwiga Miluśka-Stasiak
Każda organizacja społeczna marzy o wydawaniu własnego czasopisma. To marzenie nie było obce członkom Towarzystwa Przyjaciół Opatówka. Tym bardziej, że w przedwojennym Opatówku wydawany był „Tygodnik Opatowski”, o czym poinformował nas jeden z jego redaktorów - Eligiusz Kor-Walczak. Wkrótce po utworzeniu Towarzystwa ukonstytuowała się redakcja czasopisma, w skład której weszli: Jadwiga Buncler Miluśka, Jan Kowalkiewicz, Magdalena Krytkowska, Stanisław Kuś, Elżbieta Rogozińska i Romuald Rogoziński. We wrześniu 1990 r. ukazał się pierwszy numer czasopisma „Informacje, Komunikaty”. Od trzeciego numeru był to już „Opatowianin”.
Początkowo redaktorem naczelnym była Magdalena Krytkowska, a od 1996 r. Jadwiga Buncler. Korektą zajmowała się Danuta Nowakowska, a później Elżbieta Rogozińska. Do pierwszego składu redakcji dołączyli: Bożena Banasiak, Jadwiga Warszewska, Maria Kocembowa, Roman Wardęcki, i Anna Burkowa. Swoimi pracami wspierał czasopismo znany kaliski artysta-grafik – Władysław Kościelniak. Winietę czasopisma z charakterystyczną bramą z I ćwierci XIX w. opracował Jerzy Marciniak, swoimi rysunkami ozdabiał je także Czesław Duster. 
Do „Opatowianina” pisali artykuły członkowie Redakcji oraz inne osoby, wśród nich: Józef Piliński – autor bezcennych wspomnień o dawnym Opatówku, Eligiusz Kor-Walczak, Stanisław Salamon, ks. Dariusz Kwiatkowski, Piotr Kuczyński, Jan Pogorzelec, Anna Zabacka, Teresa Bąkowska, Danuta Nowakowska, Lucyna Wojtaszek, Jerzy Kowalczyk, Bronisław Krakus, Eugeniusz Nowak, Jan Tomaszewski, Jan Stasiak, Aleksander Korzeniowski, Maria Królewiczowa, Aldona Spalona, Mariusz Małoburski, Barbara Sulwińska, uczniowie opatowskich szkół i inni.
Artykuły były przepisywane na zwykłej maszynie do pisania, naprawionej bezinteresownie przez Jerzego Sobczaka, na formacie A-3. Przepisywaniem zajmowali się: Zofia Mosińska, Maria Bieniaszek, Krystyna Wróbel, Antonina Wojcieszak, Hieronim Zawadzki i najdłużej – Ryszard Michalski. Do tekstów doklejano tytuły drukowane przez Dariusza Żywiołowskiego oraz zdjęcia i ilustracje. Potem arkusze zmniejszano do formatu A-4, powielano na kserokopiarce i zszywano. W pierwszych latach wydawania czasopisma powielaniem, dzięki Stanisławowi Kusiowi zajmował się Tomasz Skonieczny i A.W. Holding Błaszki. W 1991 r. kserokopiarkę dla Towarzystwa ufundował Zenon Sroczyński – szef firm „Opex” i „Antracyt”. Objętość czasopisma była uzależniona od ilości artykułów. Pierwsze numery czasopisma mieściły się na 2, 4 stronach, późniejsze od kilkunastu do ponad 30 stron. Nakład czasopisma (ok. 200 egz.) był dostosowywany do potrzeb. Wszelkie prace związane ze składem i powielaniem odbywały się w bibliotece, która również zajmowała się kolportażem czasopisma. Od 1997 biblioteka rozpoczęła komputeryzację. Rozpoczęto komputerowy skład, czasopisma, którym zajęła się Małgorzata Judasz, później - Mariusz Pyszel.
Przez 9 lat do roku 1999 „Opatowianin” ukazywał się jako miesięcznik. W roku 2000 wydano tylko 1 numer, który został poświęcony zmarłemu w maju tego Eligiuszowi Kor-Walczakowi. W 2001 r. „Opatowianin” ukazał się jako kwartalnik, a później nastąpiła przerwa w wydawaniu czasopisma. W 2004 r., dzięki nowoczesnej kserokopiarce otrzymanej z Fundacji Polsko-Amerykańskiej, w ramach projektu opracowanego przez Jadwigę Miluśką, „Opatowianin”, jako kwartalnik, zaczął się znów ukazywać. 30 marca 2004 r. odbyła się uroczysta promocja wznowionego czasopisma. W roku 2005 „Opatowianin” otrzymał numer ISSN. W 2007 r. ukazały się ostatnie 3 numery czasopisma.
„Opatowianin” jest czasopismem o charakterze kulturalno-społecznym. Zamieszczano w nim utwory literackie pisarzy i poetów związanych z Opatówkiem, artykuły poświęcone historii Opatówka i pobliskich miejscowości, artykuły biograficzne i o ważnych wydarzeniach w środowisku. Ukazywały się wspomnienia opatowian, dawne publikacje o Opatówku, twórczość Agatona i Stefana Gillerów, Łucji Pinczewskiej Gliksman i Eligiusza Kor-Walczaka. Zamieszczano tu także artykuły o treści ogólnej, kroniki wydarzeń TPO i roczne kroniki wydarzeń w gminie Opatówek. W „Opatowianinie” opisywano imprezy biblioteczne, szkolne, muzealne, strażackie, turystyczne i sportowe. Zamieszczane były relacje z wycieczek i innych imprez organizowanych przez TPO. Ukazywały się artykuły poświęcone literaturze i książkom. Zamieszczano tu także informacje o urodzinach, ślubach i zgonach, nekrologi, życzenia, prognozy pogody, ceny podstawowych artykułów żywnościowych, przepisy kulinarne, a nawet kącik humoru i krzyżówki.
Poza członkami redakcji do „Opatowianina” pisali nauczyciele i inne osoby, a także korespondenci, w tym zza granicy. W 1999 r. jeden z numerów był w całości poświęcony sylwetkom i twórczości Agatona i Stefana Gillerów. W 2001 w związku z wyborami do Sejmu i Senatu wydano 2 numery specjalne poświęcone kandydatom do Senatu i Sejmu z Opatówka – Halinie Marszał-Sroczyńskiej i Leszkowi Aleksandrzakowi. Ostatni wydany numer był w całości poświęcony Ochotniczej Straży Pożarnej w Opatówku w 125 rocznicę jej powstania.
„Opatowianin” przyczynił się do popularyzacji wiedzy o naszej „małej Ojczyźnie”. Docierał do różnych zakątków Polski, a nawet za granicę. Po umieszczeniu wielu artykułów z „Opatowianina” na stronie WWW biblioteki nawiązali kontakt z biblioteką opatowianie, którzy wyjechali z Opatówka, ich potomkowie, a także osoby zainteresowane naszą miejscowością. Do „Opatowianina” sięgają nauczyciele, uczniowie i osoby zainteresowane swoją miejscowością, w tym historycy. Dzięki czasopismu wydawanemu społecznie przez kilkanaście lat nawiązaliśmy znajomości i przyjaźnie z ciekawymi i niezwykłymi ludźmi. Dla niektórych z nich jest to jedyna możliwość kontaktu z „krajem lat dziecinnych”. Uczniowie i studenci piszący prace o tematyce regionalnej chętnie korzystają z zawartości czasopisma.
W ciągu 17 lat wydano 123 numery czasopisma. Zajęło to 1310 stron formatu A-4. Wszystkie numery czasopisma są dostępne w Gminnej Bibliotece Publicznej im. Braci Gillerów w Opatówku i w niektórych kaliskich bibliotekach.
Data aktualizacji: 2009-12-09
