Wacława Essersowa
Wacława Essersowa - artystka malarka, nauczycielka plastyki w przedwojennych opatowskich szkołach. Urodziła się w 1872 r. w rodzinie kaliskiego przemysłowca Kindlera. Ukończyła pensję Drozdowskiej w Kaliszu, uczyła się gry na fortepianie. Przez rok studiowała malarstwo w szkole Wojciecha Gersona w Warszawie. W 1897 r. wyszła za mąż za Kornelisza Essersa, inyniera w fabryce sukna w Opatówku. Miała z nim troje dzieci: Marię, Heddę i Janusza, który zmarł w 1918 r. na grypę, prawdopodobnie "hiszpankę".
W latach dwudziestych i trzydziestych XX w. uczyła rysunku w szkole powszechnej i w słynącym z wysokiego poziomu nauczania Seminarium dla Ochroniarek w Opatówku. W miasteczku nad stawem stała altana, w której malowała swoje obrazy. Mieszkała najpierw w domu należącym do fabryki sukna, a później w domu Gillerów, z którego została usunięta przez Niemców za sprzeciw wobec okupantów i przeniesiona do maleńkiego pokoiku przy fabryce sukna, gdzie mieszkała do 1962 roku.
W swoim życiu wiele podróżowała: odwiedziła Rzym, Jerozolimę, Paryż. Dużo malowała, a obrazy z podróży wzbogacały jej domową kolekcję. Obdarowywała nimi także krewnych i przyjaciół. Swoje obrazy wystawiała w Seminarium w Opatówku i w "Hydropatii" w Kaliszu. Obok obrazów malowanych z natury wiele kopiowała, szczególnie obrazy religijne dawnych mistrzów. Do najbardziej znanych kopii wykonanych przez Wacławę Essersową należy "Zdjęcie z krzyża" według obrazu pochodzącego z pracowni P.P. Rubensa. Kopia ta powstała w 1922 roku i została przekazana przez malarkę do kościoła garnizonowego (pojezuickiego), gdzie znajduje się do dziś.Wykonała także kopię obrazu Św. Rodzinyznajdującego się w kaliskliej kolegiacie.
W 1948 roku Wacława Essersowa należała, obok Adolfa Bucholca, Michała Dobriaka, Heleny Kindler, Tadeusza i Władysława Kościelniaków, Wacława Kurka i Zygmunta Miszczyka, do założycieli Kaliskiego Koła Artystów Plastyków, które zorganizowało kilkanaście wystaw obrazów.
Pojedyncze obrazy Wacławy Essersowej znajdują się w niektórych domach prywatnych w Opatówku oraz w kościele parafialnym w Opatówku.
Opatowianie zapamiętali Wacławę Essresową jako nie tylko malarkę i nauczycielkę, ale kobietę o niezwykłej kodycji fizycznej, która ćwiczyła codziennie na specjalnych przyrządach w swoim mieszkaniu, a zimą kąpała się w przeręblu. Aktywna postawa życiowa pozwoliła jej dożyć sędziwego wieku - 96 lat. Ostatnie lata spędziła w Poznaniu u swojej córki Heddy.
Zmarła w Poznaniu w 1968 r. i została pochowana na cmentarzu w Opatówku razem ze swoim zmarłym w 1928 r. mężem Korneliuszem. Grobowiec małżeństwa Essersów jest usytuowany na nieistniejącej już granicy między cmentarzami katolickim i ewangelickim, gdyż Wacława Essers była katoliczką a jej mąż ewangelikiem.
B. Kowalska. Wokół kaliskiego Rubensa: kopia "Zdjęcia z krzyża" w kościele pojezuickim w Kaliszu. "Kaliskie Zeszyty Muzealne" 1991, nr 2 ; Wspomnienia Marianny Frąckowiak ; Wspomnienia Marii Królewiczowe; Wspomnienia Stefana Melki