Stanisław Andrzejewski (1908 - 1979)

Jadwiga Miluśka

Urodził się 9 listopada 1908 roku w Opatówku. Ojciec - Ludwik Andrzejewski był początkowo tkaczem w fabryce sukna Pawła Nitschego w Opatówku, później członkiem spółdzielni "Zgoda", która powstała w Opatówku w 1907 roku. W 1914 roku ojciec otrzymał pracę w centrali spółdzielni w Warszawie i rodzina przeniosła się do stolicy.

Stanisław Andrzejewski ukończył gimnazjum im. A. Mickiewicza w Warszawie, a następnie Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej. Do wojny pracował w zakładach "Elektro" w Łaziskach Górnych na Śląsku.

W czasie okupacji prowadził początkowo biuro elektrotechniczne, a później warsztat instalacyjny w Warszawie. Walczył w powstaniu warszawskim w ugrupowaniu "Grybar" na Powiślu i w Śródmieściu.

Po wojnie był dyrektorem zakładów "Elektro" i jednocześnie wykładał na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. W 1962 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym Politechniki Warszawskiej. Od 1963 roku kierował pionem energetyki w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku pod Warszawą.

Był wybitnym specjalistą w dziedzinie energetyki cieplnej i jądrowej, autorem licznych książek i podręczników z tego zakresu. Należał do nielicznych polskich uczonych, których osiągnięcia zostały w całości wykorzystane w praktyce. Był wiceprzewodniczącym Rady Zarządzającej Międzynarodowej Agencji Atomistyki i działaczem Stowarzyszenia Energetyków Polskich.

Zmarł 9 lutego 1979 roku w Warszawie. Pochowany na Powązkach Wojskowych.

W listopadzie 2011 r. z inicjatywy Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku salę ekspozycyjną Dawna Maszynownia Fabryczna, w której umieszczono czynną maszynę parową, nazwano imieniem prof. Stanisława Andrzejewskiego. W sali znajduje się tablica poświęcona Profesorowi zaprojektowana przez Marka Sobacińskiego.

Słownik Polskich Pionierów Techniki.Katowice 1984; USC Opatówek, akt urodzenia nr 58/1908;  Informacje Józefa Pilińskiego.

Najpopularniejsze

Mapa strony

Katalog on-line