Dzwonku nasz szkolny! Twoje hejnały
Nie tylko szlą nam jutrzenki gońca,
Lecz i dla duchów wieszczą dzień biały…
Z otchłani cieniów do prawdy słońca!
Dzwonku! na dźwięk twój duch młody bieży
Do nowych z starym fałszem zapasów…
Ty wiedziesz tłumy dzielnych szermierzy
Po ideały światów i czasów!
Dzwonku! ty łączysz z ramieniem ramię
W szereg, co gotów na wszelkie straty,
Wszelkie zapory przed sobą łamie…
Co przez zawały, mury i kraty
Rwie się ku życia otwartej bramie,
By nieść królestwo Boże na światy!