Myśmy drogą wygnania zaszli jeszcze dalej,
Wspominając i cierpiąc i płacząc w ukryciu,
I jedną piękną wiosnę myśmy mieli w życiu –
Tę, o którejśmy w Twojej księdze wyczytali.
Dźwięki rogu Wojskiego, Jankiela cymbały
Przeszłość nam dawnym echem w głębi duszy grały.
Oto mijają lata i wspomnieniem bledną,
Nie ma już na co czekać, o czym myśleć zgoła.
Wszystko się z wolna stapia w tę świadomość jedną –
Jedźmy. Nas w tamte czasy nikt już nie zawoła.