Liść klonu
Tak wiele może przypomnieć,
Jakby znał ludzki język,
Jak gdyby mówił do mnie.
Liść klonu to jak Warszawa,
Aleje i Łazienki,
Dawno minione chwile
I nieminione męki
Jeden liść klonu
To ten świat najbliższy,
Najbardziej własny świat.
Tak ciężko legł na sercu,
A tak cicho, tak lekko
Z drzewa
spadł.