Wieś sołecka leżąca na północny wschód od Opatówka, licząca 174 mieszkańców. Należy do parafii Opatówek.
Szulec nosił dawniej nazwę „Solec”. Po raz pierwszy został wymieniony w 1259 r., gdy w czasie walk toczonych o kasztelanię lędzką sąsiadującą z Ziemią Kaliską między księciem wielkopolskim Bolesławem Pobożnym a władcą Kujaw i Łęczycy Kazimierzem Konradowicem doszło do bitwy w lasach soleckich (szuleckich). W 1329 r. Szulec należał do arcybiskupstwa gnieźnieńskiego. Arcybiskup sprzedał wówczas sołectwo w Szulcu Brudzowi. Na początku XVI w. łany sołtysie oddawały plebanowi w Opatówku po 6 groszy, łany kmiecie po mierze żyta i owsa. W 1789 r. Szulec liczył 20 dymów i 128 mieszkańców.
Po kasacji dóbr arcybiskupich Szulec wszedł od 1807 r. w skład klucza dóbr opatóweckich gen. Józefa Zajączka. W wyniku przeprowadzonej przez niego regulacji dóbr w latach 1821-28 powstały 23 gospodarstwa różnej wielkości. Oprócz czynszu i pańszczyzny gromada wsi Szulec miała, razem gromadą wsi Trzęsów, łożyć na utrzymanie rocznego stróża dla dworu, a kobiety były zobowiązane wychodzić do prania i strzyżenia owiec. W 1827 r. wieś liczyła 22 dymy i 187 mieszkańców.
W XVII w. został namalowany w Szulcu obraz św. Rodziny, który przekazano do kaliskiej kolegiaty. W obrazie szczególnie czczony jest św. Józef, który został uznany za patrona diecezji kaliskiej.
W okresie międzywojennym aktywny był w Szulcu ruch ludowy. W 1933 r. we wsi Szulec zorganizowano pierwszy powiatowy kurs ideowo-programowy ZMW „Wici” i Stronnictwa Ludowego. Wykładowcą był między innymi znany działacz chłopski – Stefan Ignar. W tym czasie pojawił się projekt budowy szkoły rolniczej w Szulcu, który nie został zrealizowany. Wybudowano jednak wysiłkiem lokalnej społeczności dom ludowy, w którym odbywały się spotkania działaczy społecznych.
W czasie II wojny światowej Niemcy, którzy przyjechali do Szulca w celu wysiedlania mieszkańców zastali płonącą wieś. Mieszkańcy byli z tego powodu represjonowani, czterech z nich wysłano do obozu koncentracyjnego, gdzie zginęli.
Pierwszym sołtysem Szulca po II wojnie światowej został Wincenty Stobienia. W latach 1955-59 funkcjonowała w Szulcu Gromadzka Rada Narodowa. W skład gromady wchodziły miejscowości: Szulec, Borów, Zmyślanka i Sierzchów. Siedziba Gromadzkiej Rady mieściła się w budynku dawnego domu ludowego. W roku 1950 przeniesiono z Opatówka do Szulca bibliotekę gminną. Funkcjonowała tam do 1955 r., po czym przeniesiono ją z powrotem do Opatówka. Do początku lat dziewięćdziesiątych działało w Szulcu Koło Gospodyń Wiejskich i Kółko Rolnicze.
Jadwiga Miluśka-Stasiak, "W kręgu Miasteczka Róży Wiatrów. Gmina Opatówek wczoraj i dziś", Opatówek 2011.