Wsie liczące łącznie 352 mieszkańców (w tym: wieś Michałów Pierwszy – 42, wieś sołecka Michałów Drugi – 189, wieś sołecka Michałów Trzeci – 82, wieś Michałów Czwarty – 39). Wsie należą do parafii Opatówek.
Początkowo wieś była własnością królewską, ale w 1359 r. król Kazimierz Wielki zamienił z arcybiskupem Jarosławem Bogorią ze Skotnik wsie Cienię i Michałów na Chróślin i Królenicze w okolicy Wiślicy i Czarnków w okolicach Konina. Odtąd Michałów należał do opatóweckiego klucza dóbr arcybiskupich. W 1789 r. Michałów posiadał 25 dymów i 112 mieszkańców, a w 1827 r. – 29 dymów i 259 mieszkańców.
W pierwszej połowie XIX wieku dobra Michałów były własnością prywatną. Przez wieś prowadziła główna droga z Opatówka w kierunku Sieradza. Stała przy niej karczma. W 1836 dobra Michałów i Cienia wykupiło 51 włościan, a w 1851 r. Skarb Państwa, który polecił ich kolonizację. Po 1855 r. powstawały kolonie osiedlane miejscową ludnością – Michałów Pierwszy, Michałów Drugi, Michałów Trzeci i Michałów Czwarty. Utrzymano bez zmian stary trakt komunikacyjny przez Michałów. W Michałowie od wieków istniał młyn wodny, który został rozebrany w okresie powojennym.
Wywodzili się stąd wybitni działacze polityczni z czasów powstania listopadowego – Józef i Ludwik Tęsiorowscy.
Mieszkańcy Michałowa trudnili się głównie rolnictwem. W Michałowie Pierwszym i Drugim wydobywano także torf.
Pierwszym sołtysem po odzyskaniu niepodległości w 1945 r. został w Michałowie Drugim Paweł Nowak, a w Michałowie Trzecim Walenty Jaśkiewicz. Michałów Drugi zelektryfikowano w 1963 r., Michałów Trzeci – w 1964 r. W Michałowie Drugim istniał po wojnie Klub Młodego Rolnika, w latach 1957 - 2004 działało Kółko Rolnicze. Z dwóch Kół Gospodyń Wiejskich działa obecnie tylko jedno. W 1962 r. zorganizowano w Michałowie Drugim Ochotniczą Straż Pożarną, która wkrótce wybudowała własną remizę strażacką. W okresie przedwojennym i w pierwszych latach powojennych istniała w Michałowie Drugim w domu Stanisława Mańki szkoła początkowa. Od 1948 roku do końca lat siedemdziesiątych szkoła funkcjonowała w budynku, zbudowanym z materiałów pochodzących z rozbiórki magazynów niemieckich w Borowie. Do szkoły uczęszczało ok. 60 dzieci, zmieniał się stopień organizacyjny placówki i liczba klas. Wieloletnią, zasłużoną dla kultury na wsi nauczycielką tej szkoły, była Maria Królewiczowa.
Wśród dawnych nazw topograficznych znane są do dziś: Majdany (dziś Michałów Trzeci) i Topiele (dziś Michałów Czwarty) oraz Rudnik, Kurówka, Michałów Młyn, Poręby, Cierniak, Makarka, Ryte Góry (d. folwark), osada pokarczemna w Michałowie Drugim.
Jadwiga Miluśka-Stasiak, "W kręgu Miasteczka Róży Wiatrów. Gmina Opatówek wczoraj i dziś", Opatówek 2011.